آیا می توانید در مورد لکنت خود شوخی کنید؟
بیشتر مردم وقتی که با فرد لکنتی صحبت می کنند کمی دچار تنش می شوند زیرا که نمی دانند که چه عکس العملی نشان دهند. و احتمالاً چنین تصور می کنند که افراد لکنتی خیلی حساس بوده و زود آزرده خاطر می شوند و لذا مواظب هستند که چیزی نگویند یا کاری نکنند که افراد لکنتی ناراحت بشوند. بنابراین اگر شما بخواهید که مخاطبین شما احساس راحتی و آرامش بهتری داشته باشند و باصطلاح هنگام صحبت کردن راحت باشند، سعی کنید لبخندی بر لب داشته و در صورت امکان لطیفه ای درباره لکنت خود بگوئید. مثلاً اگر دچار گرفتگی زبان شدید بجای ناراحت شدن بگوئید «ببینید اگر من نتوانم کلمه مورد نظرم را زود بیان کنم شاید، تا آخر شب همین جا بمانیم».
تمرین کردن درباره معرفی خود؟
در سال اول دانشگاه خیلی تمرین کردم که براحتی برخیزم و خودم ار در کلاس معرفی کنم. ابتدا تلاش من این بود که ارتباط بصری خوبی با همکلاسی هایم داشته باشم و سپس به اصلاح گویایی ام پرداختم. و در پایان سال مشکلی از این بابت که خودم را معرفی کنم نداشتم.
آیا فرد لکنتی آدمی  عصبی یا عصبانی است؟
به صرف اینکه شما لکنت می کنید، شما هیچ کمبودی از نظر بیولوژیکی از دیگران نداشته و دلیلی ندارد که عصبانیت شما بیش از دیگران باشد. اگر شما بپذیرید که لکنت دارید و خیلی آسان و راحت لکنت کنید، دیگر دلیلی نیست که مسئله عصبی بودن شما مطرح شود.
آیا بهتر نیست که فرد لکنتی بدنبال روانی  کلامی کامل باشد؟
بطور کلی افراد غیر لکنتی هم بعضاً دچار ناروانی کلامی می شوند. برخورداری از یک سلاست و بلاغت کامل کلامی یک مهارت نادر است. بیشتر ما هم در صحبت کردن ها دچار اشتباه می شویم، لذا برای افراد لکنتی توصیه این است که بیش از آنکه بدنبال سلاست و روانی کامل کلام باشند، بهتر است در اندیشه صحبت آسان و راحت (بدون ترس و تنش)باشند
آیا لازم است افراد لکنتی مواظب توصیه های این و آن باشند؟
بله، لکنت یک اختلال روانی- حرکتی پیچیده است و با روش های درمانی نامطلوب و نامناسب بدتر می شود. بسیاری از افراد بدون آگاهی کامل از ماهیت و چگونگی لکنت با توصیه ها و اندرزهای بی پایه موجب تشدید لکنت دیگران شده اند.
لکنت یک پدیده تخصصی است و درمان تخصصی نیاز دارد.