‏«زولبیا» در اصل «زلیبی یا زلبی» تغییر یافته واژه «صلیبی» می‌باشد چون به شکل صلیبی که دور آن یک دایره می‌کشیده‌اند ساخته می‌شده.
‏این شیرینی در مناطق جنوب ایران هنوز هم با نام «زلیبی» شناخته می‌شود.
‏تولید و مصرف این شیرینی در گستره وسیعی از جهان شامل شرق آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا رواج دارد.
‏شیعیان ایرانی در ماه رمضان، از زولبیا و بامیه برای افطار استفاده می‌کنند.